Het gerechtshof in ’s-Hertogenbosch heeft de 59-jarige Jos B. in hoger beroep veroordeeld tot een gevangenisstraf van 16 jaar. B. is veroordeeld voor het beroven van de vrijheid, plegen van ontucht en doodslag op de 11-jarige Nicky Verstappen en het bezit van kinderporno. Rechtbank Limburg legde Jos B. eerder een gevangenisstraf op van 12,5 jaar.
In augustus 1998 verbleef Nicky met een groep kinderen op een kampeerterrein op de Brunssummerheide. In de ochtend van 10 augustus bleek Nicky verdwenen. Na 2 dagen zoeken werd zijn levenloze lichaam gevonden, slechts gekleed in een onderbroek en pyjamabroek, beide binnenstebuiten en achterstevoren. Jarenlang werd door politie en justitie onderzoek gedaan. Daarnaast wijst het hof ook op de rol van Peter R. de Vries, die altijd aandacht is blijven vragen voor de zaak.
Met behulp van DNA-onderzoek zijn veel sporen – van een tot 2018 onbekend gebleven persoon – aangetroffen op het lichaam en de kleding van Nicky. In 2018 kwam vast te staan dat Jos B. deze onbekende man was. Hij had zijn familie verteld dat hij naar Nederland zou gaan om zijn DNA af te staan voor deze zaak, maar in werkelijkheid creëerde hij een dwaalspoor en vluchtte vanuit Frankrijk naar Spanje. Het hof ziet deze vlucht op zichzelf niet als bewijs voor betrokkenheid bij de verdwijning en de dood van Nicky, maar wel als omstandigheid dat B. niet in verband gebracht wilde worden met de zaak. Hij werd uiteindelijk aangehouden in Spanje.
Er zijn meerdere DNA-sporen van Jos B. aangetroffen op de pyjamabroek en de binnen- en buitenkant van de onderbroek van Nicky en op diens lichaam. Ook is er een haar van Jos B. op de onderbroek gevonden. Die omstandigheden duiden er volgens het hof op dat Jos B. in ieder geval op het moment dat de jongen geen kleding aan had in zijn buurt is geweest en hem vanuit een seksueel motief heeft betast. De verklaring van Jos B. over hoe zijn DNA op het lichaam en de kleding terecht is gekomen, vindt het hof niet geloofwaardig. Ook de mogelijkheden van contaminatie die de verdediging schetste, worden door het hof verworpen.
Op grond van huidige wetenschappelijke inzichten kan niet bewezen worden dat Jos B. zich schuldig heeft gemaakt aan het seksueel binnendringen van het lichaam van Nicky. Hij wordt in hoger beroep op dit punt daarom veroordeeld voor het plegen van ontucht. De rechtbank veroordeelde Jos B. wel voor seksueel binnendringen. Volgens Nicky’s vader zou zijn zoon nooit vreemde volwassenen aanspreken of zomaar met hen meegaan. Het hof vindt het dan ook niet aannemelijk dat Nicky uit eigen beweging het kamp heeft verlaten en gaat er vanuit dat degene die Nicky heeft betast ook degene is die hem uit het tentenkamp heeft meegenomen.
Het hof heeft vastgesteld dat Nicky een niet-natuurlijke dood is gestorven als gevolg van smoren. Het hof heeft daarbij ook gekeken naar zaken uit ’84 en ’85 waarbij Jos B. betrokken was. Hij heeft toen jonge jongens onverwacht vastgepakt, een hand voor hun mond gehouden en hij heeft hen stevig in bedwang gehouden terwijl hij ontuchtige handelingen met hen pleegde. De manier waarop die handelingen zijn gepleegd komen sterk overeen met de gepleegde feiten in deze zaak. Het wrange verschil is dat in het geval van Nicky het smoren heeft geleid tot zijn dood. Het hof vindt daarom, anders dan de rechtbank, dat er sprake is van doodslag.
Op de computer van Jos B. werden honderden afbeeldingen met kinderporno aangetroffen. Hij heeft toegegeven dat hij afwist van de beelden, en dat hij er op enig moment ook actief naar heeft gezocht. De dood van Nicky heeft grote impact op het leven van zijn ouders en zus. Hij wordt nog iedere dag gemist. Jos B. heeft geen verantwoordelijkheid genomen voor de genoemde feiten en nooit spijt betuigd over zijn handelen. Het hof is van oordeel dat dit de verwerking van het verlies van Nicky bemoeilijkt.
Het hof veroordeelt Jos B. voor het plegen van ontucht met, de wederrechtelijke vrijheidsberoving van en de doodslag op Nicky. Daarnaast wordt Jos B. veroordeeld voor het bezit van kinderporno. Met name de doodslag zorgt ervoor dat de straf in hoger beroep hoger uitvalt. Het hof komt tot een gevangenisstraf van 16 jaar.
